2108161182 Μαραθωνοδρόμων 16, Κρυονέρι petrocheilosalex@gmail.com

Κριτήριο εκτροφής κυνηγετικών σκύλων

Κριτήριο εκτροφής κυνηγετικών σκύλων


Του Θωμά Πετρόχειλου
 
Σ' αυτό το άρθρο θα σας περιγράψω τον τρόπο με τον οποίο θα χρησιμοποιηθούν οι γεννήτορες, ώστε οι νέες γενιές των κουταβιών μας να έχουν μεγάλες πιθανότητες να εξελιχθούν σε σοβαρούς και ισορροπημένους σκύλους. 
Εάν έχουμε 30 κουτάβια τα οποία προέρχονται από καλές κυνηγετικές σκύλες κατ' αρχήν θα απορρίψουμε εκείνα τα κουτάβια τα οποία παρουσιάζουν προβλήματα υγείας ή εκείνα των οποίων n μορφολογία δεν θα μπορέσει να βαθμολογηθεί τουλάχιστον με Πολύ Καλός. 
Κατόπιν φροντίζουμε ώστε να έχουν με εμάς συχνή επαφή και να βγαίνουν τακτικά βόλτες αλλάζοντας περιβάλλον ή παραστάσεις ώστε να γίνουν ευπροσάρμοστα σε νέες συνθήκες. 
Από 3 μηνών μπορούμε να πηγαίνουμε βόλτες στην εξοχή και να το φέρνουμε σε επαφή με καλής ποιότητας θήραμα εκτροφής, ώστε από τη μια να ξυπνήσουμε το κυνηγετικό τους ένστικτο και από την άλλη να γίνουμε το κέντρο της έρευνάς τους, διότι όταν τα κουτάβια είναι μικρά μας έχουν μεγαλύτερη ανάγκη και μαθαίνουν κατ' αυτόν τον τρόπο να προσανατολίζουν την έρευνά τους πάντοτε σύμφωνα με την θέση μας και την κατεύθυνση του αέρα. 
Σ' αυτές τις βόλτες μας, φροντίζουμε να μην τους μιλάμε και να μην τα μαλώνουμε ώστε να συμπεριφέρονται εντελώς ελεύθερα, χαρούμενα και φυσικά. 
Φροντίζουμε επίσης να μην υπερβάλλουμε και υπερκοπόσουμε τα ζώα και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να τα βάζουμε να τρέχουν πίσω από μεγάλα σκυλιά. 
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από σκυλιά τα οποία μεγαλώνουν κλεισμένα στα κλουβιά τους, στερημένα από αγάπη, νέες παραστάσεις, άσκηση και επαφή με τη φύση και το θήραμα. 
Εάν αρχίσουμε να βγάζουμε τα σκυλιά έξω, όταν φτάσουν στην ηλικία των 10 μηνών και του ενός έτους, αυτά θα έχουν καταστραφεί, σ' ένα ποσοστό 80%. 
Όταν τα κουτάβια μας φτάσουν στους 7-8 μήνες, τότε τα φέρνουμε σ' επαφή με τις καμπίσιες πέρδικες. 
Κάθε φορά βγάζουμε έξω 5 κουτάβια μαζί και στην αρχή γίνεται ένα πανδαιμόνιο διότι αυτά και κυνηγιούνται μεταξύ τους, κυνηγάνε πεταλούδες, χελιδόνια, πέρδικες, και ότι άλλο τύχει στο δρόμο τους. 
Σ' αυτή τη φάση είναι αρκετά επικίνδυνο διότι μιλάμε για ζώα τα οποία δεν είναι εκπαιδευμένα και ως εκ τούτου πλήρως ανεξέλεγκτα γι' αυτό φροντίζουμε να μην υπάρχουν κοντά δρόμοι, αυτοκίνητα, στάνες, κατοικημένες περιοχές. 
Εάν έχουμε κάποιο κουτάβι το οποίο απομακρύνεται υπερβολικά και μπορεί να παρασύρει και τα υπόλοιπα κουτάβια μαζί του, για να μην το χάσουμε, μπορούμε να βάλουμε ένα ηλεκτρονικό κολάρο σε αυτό το κουτάβι και να του δώσουμε με αυτό ένα ελαφρό τσίμπημα όταν απομακρύνεται υπερβολικά, ώστε να ανησυχεί και να ξαναέρχεται κοντά μας. 
Την κάθε ομάδα την αφήνουμε έξω γύρω στις 2 ώρες. Δεν προσπαθούμε να διορθώσουμε τίποτα, τα αφήνουμε να κάνουν ότι θέλουν, φτάνει να βρίσκονται σε αποστάσεις που μπορούμε να παρακολουθήσουμε. 200, 300 μέχρι και 500 μέτρα. Βρισκόμαστε εκεί για να τους δώσουμε εμπειρίες και να τα παρακολουθούμε και όχι για τα διορθώνουμε. 
Μετά αητό λίγες μέρες, κάποια αητό τα κουτάβια θα αρχίσουν να φερμάρουν, κάποιαν άλλα δεν θα συναινούν στις φέρμες τους και θα περνούν μπροστά διώχνοντας τα πουλιά, μέχρι που στο τέλος θα αρχίσουν και θα συνεργάζονται 
Η έρευνά τους θα γίνεται προσεκτικότερη και θα προσανατολίζονται περισσότερο προς τη θέση μας και ταυτόχρονα προς την κατεύθυνση του αέρα, ο οποίος διαχέει τις αναθυμιάσεις. 
Μετά αητό 2 εβδομάδες όλα τα σκυλάκια θα έχουν αρχίσει να φερμάρουν πέρδικες και θα παρατηρήσουμε ότι κάποια είναι ικανότερα από άλλα στον εντοπισμό τω πουλιών, έτσι ώστε εάν π.χ. στις 2 ώρες τα σκυλιά μας φέρμαραν 7 ζευγάρια πέρδικες θα δούμε ότι τα 4 ζευγάρια τα έχει φερμάρει το α' σκυλί ενώ τα άλλα τρία ζευγάρια τα μοιράστηκαν τα άλλα 4 σκυλιά. 
Την επόμενη μέρα το α' σκυλί φερμάρει 5 φορές πέρδικες ενώ τα άλλα 4 μοιράστηκαν 3 άλλα ζευγάρια. 
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται σε όλες τις πεντάδες των νεαρών σκυλιών, τα οποία φέρνουμε σε επαφή με τις πέρδικες. 
Αυτό συμβαίνει διότι τα κουτάβια τα οποία βρίσκουν το περισσότερο θήραμα έχουν μεγαλύτερη οσφρητική ικανότητα, μεγαλύτερη αίσθηση θηράματος, μεγαλύτερη ταχύτητα, αντοχή, καλύτερη μηχανική στην κίνηση η οποία τους επιτρέπει να διατηρούν σε υψηλότερο βαθμό την αποτελεσματικότητα τους, μεγαλύτερη αντοχή στο κρύο, στη βροχή και στη ζέστη και γενικά παρουσιάζουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Όταν η κατάσταση αυτή παγιωθεί, τότε παίρνουμε τα κυρίαρχα ζώα των πεντάδων δημιουργούμε μια καινούρια πεντάδα από αυτούς τους νικητές των πεντάδων και τα βάζουμε να συναγωνιστούν μεταξύ τους. 
Όταν βγάλουμε το συμπέρασμα μας, τότε. θα επαναλάβουμε τη διαδικασία με τις ορεινές πέρδικες ώστε να παρατηρήσουμε την αντοχή και την συμπεριφορά των σκυλιών μας στις μεγάλες κλίσεις του βράχου, την ξηρασία, τη διακεκομμένη αναθυμίαση λόγω του ανώμαλου εδάφους και τις εναλλασσόμενες ριπές του αέρα καθώς και τη δυνατότητα παρακολούθησης των πουλιών τα οποία κοταρίζουν συνεχώς σε αρκετά μεγάλες αποστάσεις. 
Όταν βγάλουμε τα συμπεράσματα μας και από εκεί. τότε φέρνουμε τα νεαρά μας σκυλιά στο δάσος, σ' επαφή με την μπεκάτσα ώστε να ελέγξουμε την ικανότητα προσανατολισμού την οποία έχουν μέσα στο δάσος, την αίσθηση θηράματος την οποία διαθέτουν, την αντοχή τους και την αποτελεσματικότητα της μύτης τους σε καταστάσεις βροχής και πάγου καθώς επίσης 
και τη θέλησή τους να θεωρούν εμάς κέντρο της έρευνας αυτής. 
Πριν βγάλουμε τα τελικά μας συμπεράσματα, εκείνα τα ζώα τα οποία έχει αναδείξει η διαδικασία τα δοκιμάζουμε σε ολοήμερα και συνεχόμενα κυνήγια ώστε να αντιληφθούμε ποια ζώα έχουν την δυνατότητα να αναλαμβάνουν πάλι τις δυνάμεις τους μετά από βραδινή ξεκούραση. 
Εάν εμένα μου αρέσει κάποιος σκύλος και οι πέρδικες αναδεικνύουν κάποιον άλλο, φροντίζω να δω που έχω κάνει το λάθος, διότι δεν είναι δυνατόν, εγώ να ξέρω καλύτερα από τις πέρδικες, καλύτερα από τις μπεκάτσες, καλύτερα από τα ορτύκια και γενικά καλύτερα από το άγριο και κυνηγημένο θήραμα. Δεν γίνεται να ξέρω καλύτερα από τη ζέστη, τον πάγο και τον ήλιο, την παγωμένη βροχή, το δάσος, το βράχο. 
Έτσι δεν έχουμε απλές ενδείξεις για την ποιότητα των σκύλων που αναπαράγουμε, αλλά έχουμε απόδειξη την οποία είμαστε υποχρεωμένοι να δεχθούμε. Βεβαίως η διαδικασία αυτή πρέπει να επαναλαμβάνεται σε κάθε γενιά των κουταβιών τα οποία μελλοντικά προορίζονται να γίνουν οι επόμενοι μας γεννήτορες. 
Με την εκπαίδευση θα κατορθώσουμε να κάνουμε χρήσιμα για μας τα μεγάλα προσόντα των σκύλων μας, αλλά εκείνα που έχουν μεγαλύτερη σημασία είναι τα φυσικά τους προσόντα, τα οποία μεταβιβάζονται κληρονομικά. 
Σ' ερασιτεχνικό επίπεδο μπορούν και οι κυνηγοί να βγάλουν το συμπέρασμα τους για την ποιότητα των σκύλων που μελλοντικά σκέφτονται να το ζευγαρώσουν εάν εφαρμόσουν την ίδια μέθοδο βγάζοντας βόλτα τα νεαρά τους σκυλιά, τα οποία έχουν ανάλογη ηλικία και εμπειρία στο θήραμα συγκρίνοντας τα μεταξύ τους .
Πίσω