Διαλέγουμε τα παραγγέλματα από λέξεις τις οποίες δεν χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή. Τα περισσότερα παραγγέλματα τα οποία χρησιμοποιώ τα έχω δανεισθεί από τα γερμανικά και είναι τα : 1) «φους» που σημαίναι περπάτα δίπλα στο αριστερό μου πόδι ή έχε με στο δεξί σου πλευρό, 2) «ζιτς» το οποίο σημαίνει κάτσε, 3) «πλατς» που σημαίνει ξάπλωσε, 4) «μπλάιπ» το οποίο σημαίνει μείνε και περίμενε στη θέση στην οποία βρίσκεσαι, 5) «χίια» που σημαίναι έλα, 6) «χοπ» που σημαίναι πήδα, 7) «στοπ» που σημαίνει σταμάτησε.
Ο Φον Στεφανιτ γράφει ότι στην εκπαίδευση πρέπει να χρησιμοποιούμε πνίχτη, αλλά έχουμε καλύτερη αμεσότητα με ένα κομμάτι αλυσίδα, που ο τελευταίος κρίκος μπαίνει μέσα στον ανάλογο κρίκο του φάρδους του λαιμού του ζώου και σαν καβίλα περνάει η σούστα της αλυσίδας, την οποία κρατάμε στο δεξί μας χέρι.
Το σκυλί πρέπει να μας έχει πάντοτε στα δεξιά του. Όταν απομακρυνθεί από το αριστερό μας πόδι, τινάζουμε την αλυσίδα δυνατά και όταν αυτό πάρει τη θέση του, το χαιδεύουμε με το αριστερό μας χέρι στη δεξιά πλευρά του κεφαλιού του, για να συνηθίσει να βρίσκεται σε αυτό το σημείο. Αλλάζουμε κατευθύνσεις και ταχύτητες, έτσι ώστε να φιξαριστεί εκεί και το χαιδεύουμε συνέχεια. Σε άθε αλλαγή κατευθύνσεως προφέρουμε το παράγγελμα «φους» και κτυπάμε το αριστερό μας πόδι με το αριστερό χέρι. Μετά από λίγες διαδρομές και ενώ το ζώο έχει αρχήσει να προσαρμόζεται, σταματάμε, υψώνουμε το δεξί μας χέρι παράλληλα με το σώμα μας, με το δείκτη προς τα πάνω, δίνοντας το παράγγελμα «ζιτς». Εάν το ζώο δεν καθίσει, τότε τινάζουμε την αλυσίδα μας προς τα εμπρός σε γωνία 45 ο με το έδαφος. Το σκυλί για να αντιδράσει στο τίναγμα αυτό κάθεται και εμείς αμέσως το επιβραβεύουμε. Πάντοτε χρησιμοποιούμε τη φυσική αντίδραση του ζώου στην πίεση, αντί να προσπαθούμε να την καταστείλουμε. 'Ετσι πιέζουμε το ζώο πολύ λιγότερο και τα αποτελέσματα είναι άμεσα. Εφ' όσον επαναλάβουμε τις ασκήσεις αυτές 3 -4 φορές, τότε και εφ' όσον το σκυλί βρίσκεται στη θέση "ζιτς" τραβάμε μαλακά την αλυσίδα μας μπροστά λέγοντάς του το παράγγελμα "μπλάιπ" δείχνοντας την παλάμη μας. Το σκυλί μπορεί να θέλει να σηκωθεί. Για να μείνει στη θέση του και εμείς να απομακρυνθούμε, χωρίς να μας ακολουθήσει, κάνουμε δυο ή τρεις στροφές γύρω από τον εαυτό μας προς τα αριστερά και απομακρυνόμαστε σε κάθε στροφή λίγο περισσότερο.
Όταν φθάσουμε 1 1/2-2 μέτρα μακριά του και αυτό παραμένει στο «μπλαιπ», τότε συνεχίζουμε την απομάκρυνσή μας πιο άνετα.
Φθάνουμε 5 μέτρα μακριά, ξαναγυρίζουμε και περνάμε από μπροστά του επαινώντας το. Όταν φτάσουμε στη διαμετρικά αντίθετη απόσταση ξαναγυρίζουμε σε αυτό με το αριστερό μας πόδι στο δεξί του πλευρό, το χαιδεύουμε και ξεκινάμε κάνοντας λίγες διαδρομές με το σκυλί στο «φους», αλλάζουμε κατευθύνσεις , κάνουμε μεταβολές προς τα δεξιά και αριστερά, φροντίζοντας πάντα να μας έχει το σκυλί στο δεξί του πλευρό και αν είναι δυνατό, να είναι κολλημένο επάνω μας. Αν απομακρυνθεί από το πόδι μας τινάζουμε την αλυσίδα και φέρνουμε το σκυλί δίπλα σε αυτό, αμέσως δε μετά το χαιδεύουμε. Τις διαδρομέ αυτές τις συνοδεύουμε με 2-3 «ζιτς». Στο τελευταίο αφήνουμε το σκυλί στο «μπλάιπ», δείχνοντάς του την παλάμη μας και απομακρυνόμαστε, κιάνοντας σταυρούς με τις διαδρομές μας, με κέντρο το σκυλί, ώστε να μην έχει σταθερή κατεύθυνση απομάκρυνσης. Εάν το σκυλί σηκωθεί, σταματάμε αμέσως και το διατάζουμε να καθίσει με το παράγγελμα «ζιτς» και αμέσως μετά το επαινούμε.
Εάν δεν υπακούσει και έλθει προς το μέρος μας, τότε πιάνουμε την αλυσίδα και με μια δύναμη σταθερή των 10 κιλών προς τα επάνω το ξαναπάμε στη θέση του, δίνοντάς του πάλι το «μπλάιπ» και τραβώντας την αλυσίδα μας μαλακά προς τα εμπρός, επιτείνουμε το παράγγελμά μας και ξαναρχίζουμε τις σταυρωτές επαναλήψεις μας. Οι κινήσεις μας πρέπει να είναι άνετες, σίγουρες, τα παραγγέλματα να τονίζονται στην πρώτη συλλαβή και ο τόνος μας να είναι πάντοτε μαλακός. Μετά από λίγο επιστρέφουμε στο σκυλί, το χαιδεύουμε και ξαναρχίζουμε τις διαδρομές μαζί του. Το ζώο με όλα αυτά έχει γίνει πολύ διτακτικό. Στην Τρίτη διαδρομή ξαφνικά σταματάμε, τινάζουμε την αλυσίδα μας από πάνω προς τα κάτω κυματιστά, διατάζοντας «πλατς» ή δείχνοντας το έδαφος, το σκυλί ξαφνιασμένο απλώνει, εμείς το επαινούμε και το χαιδεύουμε, αμέσως δε μετά του λέμε «μπλάιπ» εγκαταλείποντάς το και ξαναρχίζοντας τις διαδρομές.
Εάν κάνει να σηκωθεί, σταματάμε επί τόπου ξαφνικά και δείχνοντας το έδαφος εμπρός από τα πόδια του, του λέμε πάλι «πλατς». Εάν δεν ξαπλώσει, πηγαίνουμε εκεί και τινάζοντας την αλυσίδα κυματιστά, το βάζουμε στο «πλατς» μετά στο «μπλάιπ» και απομακρυνόμαστε πάλι πηγαίνοντας στηυν καρέκλα μας και περιμένουμε εκεί για 1-2 λεπτά. Το ζητούμενο είναι να αρχίσει το σκυλί να λειτουργεί, χωρίς όμως να το πιέσουμε υπερβολικά.
Συμπεριφερόμαστε περίπου σαν να παίζουμε, αλλά δίνουμε ταυτόχρονα τα μηνύματα τα οποία θέλουμε. Όταν δούμε ότι αρχίζει να ανησυχεί και θέλει να σηκωθεί, κοιτάζοντας δεξιά και αριστερά ξαναρχίζουμε. Πηγαίνουμε πάλι δίπλα του, το χαϊδεύουμε, του λέμε "φους" και ξεκινάμε. Κάνουμε σλάλομ με σημαίες, πηδάμε μικρά εμπόδια λέγοντάς του ταυτόχρονα "χοπ", περνάμε δίπλα από σκυλιά, ανθρώπους, πότε τρέχοντας και πότε περπατώντας. Πότε πότε, του δίνουμε ένα "πλατς" ή "ζιτς" χαιδεύοντας το πάντοτε από τη μεριά του αριστερού μας ποδιού.
Τα μόνα τα οποία μένουν σταθερά σε όλη τη διαδικασία είναι οι λέξεις και οι χειρονομίες των παραγγελμάτων , τα οποία σιγά σιγά επαναλαμβανόμενα εντυπώνονται στο ζώο. Πρέπει συνεχώς να διανθίζουμε τις ασκήσεις μας με κάτι καινούργιο, ώστε να μην βαριέται το ζώο, Μετά από 3 -4 λεπτά σταματάμε, βάζουμε το ζώο στο "πλατς" και "μπλάιμ" και πάμε στη θέση μας, όπου περιμένουμε 5 -1 Ο λεπτά, δίνοντας στο ζώο το χρόνο να ηρεμήσει και να αποβάλει την πίεση στην οποία το έχουμε υποβάλει. Στην προσπάθειά του αυτή θα δούμε ότι πολλές φορές το παίρνει και ο ύπνος, Μετά την πάροδο του προκαθορισμένου χρόνου πηγαίνουμε σε απόσταση 2 -3 μέτρων πίσω από το σκυλί και το καλούμε λέγοντας το όνομά του και το παράγγελμα "χίια', φέρνοντας την παλάμη του δεξιού μας χεριού στην κοιλιά μας. Εάν αυτό δεν έλθει, τότε ρίχνουμε επάνω του ένα κομμάτι αλυσίδα βάρους 100 γραμμαρίων και επενελαμβάνουμε την ανάκληση. Αυτό ξαφνιάζεται και έρχεται γρήγορα. Όταν έλθει το χαιδεύουμε, του λέμε "φους" αφήνοντας την αλυσίδα να σέρνεται πίσω του. Μετά, χωρίς πλέον να κρατάμε αλυσίδα, του λέμε "ζιτς", "μπλάιπ", απομακρυνόμαστε λίγα μέτρα δεξιά και αριστερά από το ζώο και μετά του ξαναδίνουμε ανάκληση.
'Οταν έλθει το χαιδεύουμε, του λέμε "φους" και κάνουμε λίγες διαδρομές με την αλυσίδα να κρέμεται. Μετά το βάζουμε στο "πλατς" και το αφήνουμε εκεί για άλλα 10 λεπτά. 'Οταν τελειώσει ο χρόνος το παίρνουμε, το πηγαίνουμε στο χώρο στον οποίο το έχουμε συνηθίσει να το κάνουμε βόλτα, το αφήνουμε ελεύθερο και του συμπεριφερόμαστε όπως συνήθως, αποφεύγοντας να δώσουμε οποιαδήποτε εντολή.
'Ενα από τα βασικά πράγματα, τα οποία πρέπει να θυμόμαστε, είναι ότι όταν περπατάμε με το ζώο στο "φούς", η αλυσίδα μας πρέπει να είναι τελείως χαλαρή, ώστε το ζώο να αισθάνεται περίπου ελεύθερο. Δεν πρέπει να δείχνει φοβισμένο, αλλά να κολλάει και πολλές φορές να ανεβαίνει πάνω μας.
Οι διορθώσεις με την αλυσίδα πρέπει να γίνονται μόνο όταν το ζώο δεν υπακούσει και αμέσως μετά να επαινεθεί. Δεν του δίνουμε παραγγέλματα όταν έχει τη δυνατότητα άρνησης. Όταν δεν εκτελεί μια εντολή, η διόρθωση επαναλαμβάνεται αμέσως ισχυρότερη. Όσο μακρύτερα είναι το ζώο απο΄εμάς, και όσο πιο μεγάλοι είναι διάφοροι πειρασμοί του περοβάλλοντος, τόσο ισχυρότερη πρέπει να είναι η επιρροή μας, ώστε το ζώο να μας υπακούσει.
Τις επόμενες ημέρες επαναλαμβάνουμε τις ασκήσεις «φους», «μπλάιπ», «χίια», «χοπ», «στοπ» δυσκολεύοντάς τις μέρα με τη μέρα ως εξής :
Περπατάμε με το ζώο σε όλο και πιο πολυσύχναστους δρόμους από ανθρώπους και αυτοκίνητα ή ανάμεσα σε ζώα, καθώς και έξω στην εξοχή ή ανάμεσα σε κομμάτια τροφής.
Το σκυλί, την ώρα που περπατάμε, δεν πρέπει να δίνει σημασία σε τίποτα από όλα αυτά, να βρίσκεται κολλημένο πάνω στο αριστερό μας πόδι. Εάν ξεφύγει από εκεί για οποιοδήποτε λόγο, το διορθώνουμε τινάζοντας την αλυσίδα και αμέσως μετά το χαιδεύουμε. Εάν προπορευθεί, αλλάζουμε κατεύθυνση 180 μοιρών προς τα δεξιά και τινάζουμε την αλυσίδα μας προς το αριστερό μας πόδι. Μετά από 10 μέτρα περίπου το ξανακά- νουμε, ώστε να βρεθούμε στην αρχική μας πορεία. Στις διαδρομές αυτές, οι οποίες πρέπει να διαρκούν 15 λεπτά περίπου , θα δώσουμε ένα "ζιτς" ή "πλατς" ανά 100 έως 150μέτρα.
Οι απομακρύνσεις μας από το ζώο, όταν αυτό είναι μπλοκαρισμένο με το "μπλάιτ", αρχίζουν ανά 2 μέτρα μέχρι 8 και από τις δύο πλευρές του ζώου και φτάνουν ανά 10 μέχρι 40 τις επόμενες 8 ημέρες, αυξάνοντας ένα μέτρο την ημέρα και στις 2 θέσεις "ζιτς" και "πλατς",
'Οταν το ζώο εγκαταλείπει τη θέση του, το διορθώνουμε και επαναλαμβάνουμε την άσκηση από την αρχή, 'Οταν το ζώο έχει πεισθεί πλέον να μην εγκαταλείπει τη θέση του "μπλάιπ", τότε το τοποθετούμε στη θέση "πλατς" σε απόσταση περίπου 8 μέτρα από ένα θάμνο, του λέμε "μπλάιπ" και απομακρυνόμαστε πηγαίνοντας πίσω από το θάμνο αυτό και μένουμε εκεί για 5 δευτερόλεπτα, εκτός οπτικού πεδίου του ζώου. Μετά, θα βγούμε να μας δει, ξανακρυβόμαστε, μετράμε 10 δευτερόλεπτα και ξαναβγαίνουμε να μας δει. Το επαναλαμβάνουμε αυτό, αυξάνοντας κάθε φορά 10 δευτερόλεπτα μέχρι να συμπληρώσουμε 50 δευτερόλεπτα κρυμμένοι. Εάν το ζώο σε κάποπι φάση της άσκησης εγκατέλειψε τη θέση του, με μια δύναμη σταθερά προς τα πάνω 10 κιλών, το ξαναγυρνάμε σε αυτή.
Θωμάς Πετρόχειλος
Πίσω